Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Danuta Kwiatkowska

Protokolant: st. sekretarz sądowy Anna Święcicka - Wilczek

w obecności prokuratora Moniki Nowickiej

po rozpoznaniu w dniach 06.06.2016 roku, 04.07.2016 roku, 31.08.2016 roku, 07. 09.2016 roku i 11.10.2016 roku

sprawy P. J. (1) ps. (...) syna R. i D. z d. J., ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

I.  w nieustalonym dniu miesiąca sierpień 2015r. w rejonie miejscowości Ż. gm. S. rej. Z. działając wspólnie i w porozumieniu z R. R. (2) oraz ustalonym mężczyzną dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przewodu telekomunikacyjnego o symbolu TKDFta 17x4x1,2 o długości 48 mb, powodując straty w wysokości 524,35 zł na szkodę firmy (...) S.A. z siedzibą w W. przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

II.  w dniu 07 września 2015r. w rejonie miejscowości P. gm. Z. rej. Ostrów M.. działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym mężczyzną dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przewodu telekomunikacyjnego o symbolu (...) 69x2, o długości 26 mb, po uprzednim odkopaniu ziemi i przecięciu przewodu, w wyniku czego doszło do zakłócenia działania linii telekomunikacyjnej kolejowej, powodując straty w wysokości 7800 zł na szkodę firmy (...) z siedzibą w W. przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 254a kk w zb. z art. 278§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk

sprawy R. R. (2) ps. (...) syna T. i Z. z d. B., ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

I.  w nieustalonym dniu miesiąca sierpień 2015r. w rejonie miejscowości Ż. gm. S. rej. Z. działając wspólnie i w porozumieniu z P. J. (1) oraz ustalonym mężczyzną dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przewodu telekomunikacyjnego o symbolu TKDFta 17x4x1,2 o długości 48 mb, powodując straty w wysokości 524,35 zł na szkodę firmy (...) S.A. z siedzibą w W., tj. o czyn z art. 278§1 kk

orzeka:

1. oskarżonego P. J. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt I a/o czynu i za to na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go i na podstawie art. 278§1kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33§2kk karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

2. oskarżonego P. J. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt II a/o czynu i za to na podstawie art. 254a kk w zb. z art. 278§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go i na podstawie art. 254a kk w zw. z art. 11§3kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33§2kk karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

3. na podstawie art. 85 §1 i §2 kk kk i art. 86§1 i §2 kk orzeczone w pkt 1 i 2 kary łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

4. na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego P. J. (1) obowiązek naprawienia wyrządzonych przestępstwami szkód w części poprzez zapłatę na rzecz:

- pokrzywdzonego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 174,78 złotych (sto siedemdziesiąt cztery złote i siedemdziesiąt osiem groszy)

- pokrzywdzonego (...) z siedzibą w W. kwoty 3.900,- (trzy tysiące dziewięćset) złotych;

5. zasądza od oskarżonego P. J. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 562,48 zł (pięćset sześćdziesiąt dwa złot czterdzieści osiem groszy), w tym opłatę w wysokości 480,- (czterysta osiemdziesiąt) złotych;

6. oskarżonego R. R. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt I a/o czynu i za to na podstawie art. 278§1 kk skazuje go i na podstawie art. 278§1kk w zw. z art. 37 a kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

7. na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego R. R. (2) obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 174,78 zł (sto siedemdziesiąt cztery złote i siedemdziesiąt osiem groszy);

8. zasądza od oskarżonego R. R. (2) na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 232,48 złotych (dwieście trzydzieści dwa złote czterdzieści osiem groszy), w tym opłatę w wysokości 150,- (sto pięćdziesiąt) złotych;

9. na podstawie art. 230§2 kk dowód rzeczowy w postaci telefonu komórkowego m-ki S. o nr (...)- (...)-8 wraz z kartą sim H. oraz dodatkową kartą pamięci 1GB przechowywany w magazynie dowodów rzeczowych Komendy Powiatowej Policji w O. nakazuje zwrócić S. R. (1);

10. na podstawie art. 230§2 kk dowód rzeczowy w postaci telefonu komórkowego m-ki S. o nr imei (...) wraz z kartą sim H. oraz dodatkową kartą pamięci 4GB przechowywany w magazynie dowodów rzeczowych Komendy Powiatowej Policji w O. nakazuje zwrócić Ł. S..

Sygn. akt II K 416/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2015 roku trwały prace budowalne przy trasie S8 na odcinku pomiędzy miejscowościami P. – Z.. Kierownikiem budowy był W. K. (1). Oskarżony P. J. (1) ps. (...) był pracownikiem fizycznym, oskarżony R. R. (2) ps. (...) pracował jako operator koparki kołowej. Na budowie wykorzystywane są cztery koparki, jedna gąsiennicowa, cztery kołowe. Klucze od koparek posiadał zawsze operator, nawet po zakończeniu pracy w danym dniu. Oskarżonemu R. nigdy nie zginęły klucze, nigdy nie zgłaszał ich utraty. Oskarżony R. nigdy nie zgłaszał też włamania do koparki czy uszkodzenia drzwi lub stacyjki.

W czasie prac budowalnych często dochodzi do odkopania lub nawet przerwania różnych kabli, w tym telekomunikacyjnych, czynnych i nieczynnych. Procedura w przypadku odkopania jakiegokolwiek kabla jest jedna – pracownicy budujący drogę nie mają prawa nic z kablem robić, nie mogą go wykopywać, przekładać itp. O losie kabla zawsze decyduje jego właściciel – operator telekomunikacyjny, firma energetyczna, zależnie od rodzaju kabla. Żaden operator nigdy nie zlecał usunięcia kabla, kable nieczynne zostają najwyżej ponownie zakopane w miejscu, w którym leżą.

W sierpniu 2015 roku na odcinku pomiędzy miejscowościami P. – Z. odkopany został nieczynny przewód telekomunikacyjny o symbolu TKDFta 17x4x1,2 należący do (...) S.A. z siedzibą w W.. Oskarżony J. był przy tym obecny, widział miejsce ułożenia przewodu.

Dowód:

- zeznania świadków: K. G. k. 81-82, D. W. k. 82, W. K. k. 82, 477-478, A. S. k. 82-83

Oskarżony P. J. (1) razem z oskarżonym R. R. (2) i S. R. (1) pojechali w to miejsce i we trzech wykopali 48 metrów nieczynnego kabla o łącznej wartości 524,35 zł na szkodę firmy (...) S.A. z siedzibą w W.. Kabel wykopany został przy pomocy koparki, której operatorem był oskarżony R.. Przebieg kradzieży nagrał na swoim telefonie S. R. (1). Sprawcy uzyskali około 40 kg miedzi, którą sprzedali za 600,- złotych. S. R. (1) otrzymał 150,- złotych, pozostałą kwotę zabrał oskarżony J..

Dowód:

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. J. k. 80, 407-409

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. R. k. 84

- protokół eksperymentu procesowego k. 52-54, 57-60, 320-321

- protokół oględzin telefonu komórkowego S. z załącznikami k. 298-310

- zeznania świadka S. R. k. 49v, 317-318, 392-393, 397, 474

S. R. (1) wiedział, gdzie zazwyczaj układane są przewody telekomunikacyjne. W dniu 07 września 2015 roku S. R. (1) umówił się z oskarżonym P. J. (1) telefonicznie, że razem dokonają kradzieży przewodów. Pojechali samochodem V. (...) w rejon miejscowości P. w okolice przejazdu kolejowego. W okolicy tej znajdowało się też pole kukurydzy. S. R. (1) zabrał ze sobą szpadel i brzeszczot.

Około godz. 20.30 obaj wymienieni wykopali 4 dołki. Kabel przecinał brzeszczotem S. R.. Po przecięciu obaj ww. wyciągnęli, zwinęli i zabrali 26 metrów przewodu telekomunikacyjnego o symbolu (...) 69x2. Jeden metr kabla o wskazanych parametrach kosztuje 300,- złotych, wartość skradzionego kabla wynosiła więc 7.800,- złotych. Skradzione przewody zostały zapakowane samochodu.

Skradziony przewód był czynny i po jego przecięciu doszło do zakłócenia działania linii telekomunikacyjnej kolejowej firmy (...) z siedzibą w W.. W związku z tym natychmiast na miejsce kradzieży pojechali pracownicy firmy (...), została też powiadomiona policja.

Oskarżony J. i S. R. wracali już z miejsca kradzieży, gdy zauważyli jadący radiowóz policyjny. Wówczas S. R. (1) wjechał na podwórze W. D. (1) w miejscowości U.. Oskarżony J. wysiadł wówczas z pojazdu i zdążył uciec. Natomiast S. R. (1) porozmawiał chwilę z W. D. (1), a następnie schwał się pomiędzy tujami rosnącymi na podwórzu. S. R. wyrzucił też swój telefon komórkowy, na którym miał nagranie z wcześniejszej kradzieży. V. (...) pozostał zaparkowany na podwórku. Za chwilę podjechał radiowóz i funkcjonariusze policji znaleźli i zatrzymali S. R. (1). Wokół pojazdu leżały liście kukurydzy. Telefon został odnaleziony i zabezpieczony. W pojeździe V. (...) ujawniono szpadel, brzeszczoty i pocięte przewody.

Dowód:

- protokół oględzin z załącznikami k. 18-23

- protokół oględzin miejsca ujawnienia telefonu z załącznikami k. 28-31

- protokół eksperymentu procesowego k. 52-54, 57-60, 320-321

- protokół oględzin pojazdu k. 281-282

- protokół oględzin telefonu komórkowego S. z załącznikami k. 298-310

- zeznania świadków: S. R. k. 49v, 317-318, 392-393, 397, 474 , A. G. k. 81, A. S. k. 82-83, W. D. 84v-85

Oskarżony P. J. (1) był wcześniej wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, m. in. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 24 maja 2011 roku sygn. akt II K 71/10 za przestępstwo usiłowania rozboju określone w art. 13§1kk w zw. z art. 280§1kk w zw. z art. 64§1kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 08 listopada 2012 roku sygn.. akt II K 279/12 za ciąg przestępstw kradzieży określony w art. 278§1kk w zw. z art. 91§1kk na karę 1 roku pozbawienia wolności. Wymienione wyżej wyroki zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 03 lutego 2014 roku sygn. akt II K 839/13 (punkt VII wyroku łącznego), w którym wymierzono P. J. (1) kare łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wskazaną karę łączną P. J. (1) odbył w okresie od 17 grudnia 2009 roku do 27 maja 2010 roku, od 18 listopada 2011 roku do 08 grudnia 2013 roku.

Przestępstw przeciwko mieniu zarzucanych mu w niniejszej sprawie oskarżony J. dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne.

Oskarżony J. jest bezdzietnym kawalerem, o wykształceniu podstawowym. Nie pracuje na stałe, utrzymuje się z prac dorywczych, nie posiada majątku.

Oskarżony R. R. (2) jest rozwiedziony, posiada 3 dzieci, utrzymuje się z prac dorywczych, nie posiada majątku. Był karany, ale nie za przestępstwa przeciwko mieniu

Dowód:

- dane o stanie majątkowym k. 431-434, 443-445, 15-20, 25-28

- odpis wyroku z danymi o odbyciu kary k. 448-456, 458-467

- karty karne k. 135-141

Oskarżony P. J. (1) nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że na nagraniu faktycznie jest on, ale nagranie to nie dotyczy żadnej kradzieży. Pracował przy budowie autostrady, w czasie pracy wykopali nieczynny kabel, który następnie zostawili przy drodze. Nigdy i nigdzie nie jeździł z S. R. (1).

Oskarżony R. R. (2) nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że pracował na koparce i w czasie wykonywania przepustu kabel kolidował, więc go wyrwali. Nie ma żadnej procedury jeśli chodzi o nieczynne kable. Inaczej, gdy kable są czynne, to się dzwoni do telekomunikacji. Nie zna S. R. (1), był tylko z J., odcięli kabla tyle, co przepust.

W ocenie Sądu nieprzyznanie się do winy to wyłącznie linia obrony, zmierzająca do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Wszystkie dowody zgromadzone w sprawie potwierdzają sprawstwo oskarżonych. Przede wszystkim, wbrew twierdzeniom oskarżonych, pracownicy budujący drogi nie mieli i nie mają nic do powiedzenia na temat kabli, nie mogą sami decydować o ich wycięciu, usunięciu przełożeniu itp.

Świadkowie J. Z., K. G. (2), D. W. (2), W. K. (1) jednoznacznie zeznali, że jeśli w czasie budowy drogi pracownicy natrafią na kabel, to nic z nim nie robią, o niczym nie decydują, a zgłaszają ten fakt przełożonemu. Pracownicy budujący drogę nie mają prawa kabli usuwać. Zdarzają się sytuacje, że dochodzi do uszkodzenia kabla, szczególnie takiego, który nie jest naniesiony na mapy. W takich sytuacjach przyjeżdża właściwa firma, czy to energetyczna, czy telekomunikacyjna i sama dokonuje napraw albo prowadzi całe postępowanie związane z przełożeniem kabla. Nie zdarzyło się aby jakakolwiek firma, w tym O., kazała pracownikom budującym drogę usuwać kable. To jest niemożliwe.

Wymienieni świadkowie wykonują różne prace, od kierownika robót, po zwykłego pracownika, J. Z. jest inżynierem telekomunikacyjnym. I wszyscy mówią jednym głosem, zgodnie opisując obowiązującą procedurę. Ich zeznania są zgodne, spójne i konsekwentne. Zeznania te pochodzą od osób, które bezpośrednio kradzieży nie widziały i nie są związane w jakikolwiek sposób z oskarżonymi. W ocenie Sądu zeznania te stanowią więc obiektywne, niezależne od stron źródło wiedzy. Mając na uwadze zeznania wskazanych świadków Sąd uznał, że całkowicie podważają one wiarygodność i prawdziwości wyjaśnień oskarżonych w zakresie przyczyn i okoliczności samodzielnego usuwania kabla kolidującego z budowanym przepustem.

Bezsporne jest natomiast to, że obaj oskarżeni pracowali przy budowie drogi i doskonale wiedzieli, gdzie kabel leży. W tym zakresie i tylko w tym wyjaśnienia obu oskarżonych są prawdziwe i zgodne z rzeczywistością. Oskarżony R. był operatorem koparki, posiadał do niej klucze, nawet po zakończeniu pracy w danym dniu. Oskarżonemu R. nigdy nie zginęły klucze, nigdy nie zgłaszał też włamania do koparki czy uszkodzenia drzwi lub stacyjki. To są fakty bezsporne, którym oskarżeni nawet nie próbowali zaprzeczyć.

W sprawie przesłuchano ponadto bezpośredniego świadka kradzieży, który wykonał nagranie na telefonie komórkowym. Świadkiem tym był S. R. (1). Wymieniony w toku postepowania przygotowawczego składał obszerne wyjaśnienia, podawał okoliczności kradzieży, wskazywał miejsca. Został też zatrzymany bezpośrednio po dokonaniu kradzieży w rejonie miejscowości P.. Okoliczności związane z jego zatrzymaniem potwierdził świadek W. D. (1). Właśnie na podwórku wskazanego świadka S. R. zatrzymał pojazd, a następnie ukrył się w tujach. Świadek D. nie miał żadnych powodów, by zeznawać nieprawdę, nie jest związany ze stronami postępowania, zeznawał spontanicznie, co świadczy o szczerym przedstawianiu faktów. Jego zeznania znajdują potwierdzenie w protokołach oględzin i zatrzymania. Istnieje też dowód w postaci nagrania, który pozwala na ustalenie osób obecnych w czasie popełniania przestępstwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że wersja podawana przez S. R. w toku postępowania przygotowawczego jest wiarygodna, znajduje potwierdzenie w obiektywnych dowodach. Dowody te się uzupełniają, tworząc spójną, logiczną całość. Nie sposób też pominąć faktu, że S. R. został prawomocnie skazany za udział w obu opisanych przestępstwach (odpis wyroku k. 52-56).

Przed Sądem S. R. zmienił zdanie, stwierdził, że mówił pod naciskiem policji, a oskarżonych nie zna. Ogólnie zasłonił się też niepamięcią i urazem głowy. Odnosząc się do rzekomego urazu głowy należy stwierdzić, że S. R. (1) wyjaśnienia składał jesienią 2015 roku, a ewentualnego urazu głowy doznał w lipcu 2016 roku (k. 87). Zdarzenia zaistniałe po upływie roku od daty złożenia wyjaśnień i zeznań w sposób oczywisty nie miały wpływu na treść wcześniejszych wypowiedzi S. R. (1). Jesienią 2015 roku nie istniały jakiekolwiek obiektywne czynniki, które pozwalałaby na kwestionowanie poczytalności S. R. (1) i które wskazywałyby na możliwość istnienia jakichkolwiek innych schorzeń wymienionego. Opowieści o rzekomym nacisku policji należy uznać za niepoważne. Nawet nie wiadomo, na czym nacisk ten miałby polegać. Czyżby policja miała zmuszać S. R. do wykonania nagrania z kradzieży? S. R. miał oczywiście prawo zanegować swoje pierwotne wyjaśnienia, ale negacja ta powinna wiązać się z podaniem racjonalnych i przekonujących argumentów. Tymczasem wymieniony żadnych logicznych argumentów nie podał, tylko nagle „przypomniał” sobie o nieprawidłowych działaniach policji, bez wskazania nawet, o jakie nieprawidłowości chodziło. Dziwne jest i to, że w czasie rozpoznawania sprawy II K 20/16 S. R. jakoś o złej policji nie wspomniał, niczego nie zakwestionował i ze wszystkim się zgodził. Dopiero na rozprawie w obecności współsprawców stracił pamięć odnośnie przebiegu kradzieży, ale jednocześnie odzyskał pamięć odnośnie nieprawidłowości w czasie swoich poprzednich przesłuchań. Dla świadka nie było przy tym istotne, że skradzione rzeczy bądź ich części znaleziono w jego samochodzie, a w miejscu które wskazał ujawniono opisane przez niego ślady kradzieży. W tej sytuacji zeznania świadka złożone na rozprawie nie znajdują żadnego oparcia w rzeczywistości, są zupełnie nieszczere i niewiarygodne. Są wręcz nieudolnym kłamstwem.

Fakt dokonania obu kradzieży jest bezsporny. Szczególnie szybko została odkryta druga kradzież, gdyż spowodowała zakłócenie działania linii telekomunikacyjnej kolejowej firmy (...) z siedzibą w W.. Na miejsce kradzieży niezwłocznie pojechali pracownicy firmy (...), została też powiadomiona policja. Precyzyjnie ustalono, jaka ilość jakiego przewodu została skradziona. Jest rzeczą powszechnie wiadomą, że przewody z miedzi są drogie, ponadto strony nie kwestionowały wartości podawanych przez pokrzywdzonych. W tym zakresie materiał dowodowy jest jednoznaczny.

Świadkowie A. G. (2) i A. S. (2) są pracownikami firmy (...). A. G. (2) świadkiem kradzieży nie był, więc jego zeznanie nie było przydatne w zakresie rekonstruowania faktów. Wymieniony posiadał natomiast wiadomości techniczne, dotyczące choćby wartości i parametrów technicznych przewodów. Świadek A. S. (3) był na miejscu przestępstwa bezpośrednio po kradzieży, stwierdził brak około 26 metrów kabla, cztery dołki wykopane. Opisał też budowę kabla, sposób jego wyciagnięcia, wartość i parametry.

Wymienieni wyżej świadkowie zeznawali spójnie i konsekwentnie. Świadkowie posiadają odpowiednie zawodowe doświadczenie i wiedzę techniczną. Mogli więc w sposób precyzyjny wskazać rodzaj i rozmiar szkód, wartość rzeczy. W tym zakresie materiał dowodowy stanowił więc spójną, wzajemnie uzupełniającą się całość. Ustalenie stanu faktycznego nie nastręczało więc żadnych trudności.

Pozostałe dowody z dokumentów nie wywołują żadnych zastrzeżeń co do ich wiarygodności; żadna ze stron też ich nie kwestionowała. Są to dokumenty urzędowe, sporządzone zgodnie z przepisami prawa.

Sąd zważył, co następuje:

Art. 278 §1 kk przewiduje odpowiedzialność za przestępstwo kradzieży. Zachowanie sprawcy tego przestępstwa polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przez zabór należy rozumieć wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej (właściciela, posiadacza lub dzierżyciela) i objęcie we własne władanie. Chodzi tutaj o faktyczne władztwo nad rzeczą, które w wyniku zaboru zostaje wbrew woli posiadacza naruszone. Stanowiący istotę kradzieży zabór następuje bezprawnie, bez żadnej ku temu podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, której rzecz zabrano. Kradzież jest dokonana w chwili zaboru, tj. objęcia rzeczy we władztwo sprawcy, i w związku z tym stopień utrwalenia władztwa nad rzeczą, dalsze jej losy oraz dalsze zmiany względem tej rzeczy są obojętne z punktu widzenia oceny prawnej.

Art. 254a kk stanowi, że kto zabiera, niszczy, uszkadza lub czyni niezdatnym do użytku element wchodzący w skład sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, ciepłowniczej, elektroenergetycznej, gazowej, telekomunikacyjnej albo linii kolejowej, tramwajowej, trolejbusowej lub linii metra, powodując przez to zakłócenie działania całości lub części sieci albo linii, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Opisane w powyższym przepisie przestępstwo polega na ogół na zabraniu jakiegoś elementu sieci. Zabór ten wywołuje podwójny skutek, zarówno szkodę materialną, jak i poważne konsekwencje polegające na utrudnieniu lub niemożliwości korzystania z sieci.

W niniejszej sprawie pierwszy skradziony przewód telekomunikacyjny o symbolu TKDFta 17x4x1,2 należący do (...) S.A. był nieczynny, więc zabór tej rzeczy należało zakwalifikować z art. 278§1kk.

W drugim przypadku przerwano, a następnie zabrano element działającej sieci telekomunikacyjnej, więc czyn musi być kwalifikowany kumulatywnie, zarówno z art. 278§1kk jak i art. 254a kk.

W przypadku oskarżonego P. J. (1) z przyczyn opisanych szczegółowo na stronie 3 uzasadnienia kwalifikację prawną należało dodatkowo uzupełnić o art. 64§1kk.

Sąd wymierzył oskarżonemu P. J. (1) za przestępstwo z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10,- złotych, a za przestępstwo z art. 254a kk w zb. z art. 278§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10,- złotych każda. Sąd orzekł karę łączną na zasadach ogólnych określonych w art. 85 i 86 kk. Zastosowanie art. 91§1kk nie było możliwe, gdyż podstawą wymiaru kary był w każdym przypadku inny przepis. Sąd orzekł wobec oskarżonego P. J. (1) karę łączną 1 roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 10,- złotych każda.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynów Sąd wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony dopuścił się bezprawnego zamachu na dobro chronione prawem, jakim jest prawo własności i prawo do wyłącznego dysponowania rzeczą przez właściciela. Sąd uwzględnił również okoliczność, że oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, w sposób zaplanowany i przygotowany. Oskarżony nie znajduje się w dramatycznie złej sytuacji materialnej, jest zdrowy, może pracować. Do popełnienia przestępstwa nie nakłoniła go bieda, ale chęć zysku cudzym kosztem. Oskarżony całkowicie zlekceważył tez fakt uszkodzenia sieci i poważnych konsekwencji polegających na utrudnieniu korzystania z łączności kolejowej. Biorąc pod uwagę wszystkie powołane kryteria Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynów zarzucanych oskarżonemu jest wysoki.

Sąd nie dopatrzył się w sprawie okoliczności łagodzących odnośnie oskarżonego P. J. (1). Oskarżony był już wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Oskarżony działał w warunkach recydywy. Popełnienie kolejnego, umyślnego przestępstwa nakazuje przyjęcie negatywnej prognozy kryminologicznej. Oskarżony nie wykorzystał należycie pobytu na wolności, nie wykazał nawet minimum starań zmierzających do zmiany dotychczasowego trybu życia. Powyższe okoliczności wskazują, że jest on osobą całkowicie bezkrytyczną wobec swojego zachowania. W jego wypadku realizacja celu wychowawczego, a jednocześnie odstraszającego od ponownego konfliktu z prawem, możliwa jest jedynie w drodze wymierzenia surowej kary i prowadzenia procesu resocjalizacji w warunkach izolacji. W tej sytuacji Sąd orzekł wobec oskarżonego karę bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Wymierzając karę Sąd kierował się przede wszystkim potrzebą wychowawczego oddziaływania na oskarżonego. Wymierzona kara powinna zapobiegać powrotowi na drogę przestępstwa, wywołać zmianę postępowania w przyszłości oraz skłonić oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego. Chodzi o ugruntowanie w świadomości sprawcy przekonania, że za naruszanie dobra będącego pod ochroną, zostanie on ukarany. W ocenie Sądu w przypadku oskarżonego tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności może osiągnąć wskazane powyżej rezultaty.

Sąd wymierzył oskarżonemu R. R. (2) za przestępstwo z art. 278§1 kk karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 10,- złotych każda. Oskarżony R. R. (2) nie był karany za przestępstwa przeciwko mieniu, nie był karany też na kary pozbawienia wolności. Oskarżony pracuje, ma na utrzymaniu 3 dzieci. Wartość szkody nie jest wysoka, a stopień społecznej szkodliwości kradzieży nieczynnego przewodu jest znacznie niższy niż w przypadku przestępstwa z art. 254a kk, co wynika chociażby z wysokości ustawowego zagrożenia karą. Sąd zdecydował więc o zastosowaniu wobec oskarżonego R. instytucji określonej w art. 37a kk. Rozstrzygnięcie to, ze względu na znaczną realną dolegliwość finansową, podkreśli nieopłacalność popełniania przestępstw. Jednocześnie wysokość stawki dziennej nie przekracza możliwości finansowych oskarżonego, który osiąga dochody z pracy zarobkowej, posiada zawód i uprawnienia operatora koparki. Sąd uznał, że tak ukształtowana kara spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego. Sąd wyraża przekonanie, że czyn popełniony przez oskarżonego miał charakter incydentalny i orzeczona kara skutecznie zapobiegnie powrotowi przez niego do przestępstwa.

Na podstawie art. 46§1 kk Sąd orzekł wobec każdego z oskarżonych obowiązki naprawienia wyrządzonych przestępstwem szkód w części dotyczącej udziału każdego z nich.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk. Sąd uznał, że pokrycie przez każdego z oskarżonych połowy kosztów sądowych nie będzie stanowiło dla nich znaczącego obciążenia i uciążliwości, a ich sytuacja materialna pozwala w pełni je zaspokoić. Na koszty sądowe złożyły się wydatki Skarbu Państwa:

- z postępowania przygotowawczego 120,- złotych (k.500)

- ryczałt za doręczenia w pierwszej instancji 20,- złotych

- należności świadków 24,96 złotych (k. 98),

czyli łącznie 164,96 złotych.

Wysokość opłaty w stosunku do oskarżonego P. J. (1) (480,- złotych) Sąd ustalił na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

Wysokość opłaty w stosunku do oskarżonego R. R. (2) (150,- złotych) Sąd ustalił na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

Sędzia:

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy oskarżonego P. J. (1) adw. R. R..

04 lis